Zorla ve doğal dolaşıma sahip özel bir evin tek borulu ısıtma sistemi

Isıtma iletişiminin kurulması, özel bir evin inşasındaki ana sorunlardan biridir. Tek borulu ısıtma sistemi en etkili, basit ve ekonomik olarak kabul edilir. İki borulu bir sistemin aksine, bu tip sistem, ileri ve geri hatlar için ayrı boruların varlığını ortadan kaldırır. Tabii ki, tek borulu ısıtma önemli dezavantajlara sahiptir, ancak doğru kurulum yaklaşımı ile başarıyla nötralize edilebilir.

Tek borulu ısıtma sistemleri genellikle küçük özel evlere kurulur

Tek borulu ısıtma sistemlerinin avantajları ve dezavantajları

Isıtma cihazında tek borulu sistemlerin sık kullanımı, bu avantajların varlığıyla açıklanabilir:

• bileşen ve malzeme alımında tasarruf. Tek borulu kablolama için, iki borulu bir sisteme kıyasla yaklaşık% 30-40 daha az boru uzunluğuna ihtiyacınız vardır;
• Kurulum kolaylığı. Böyle bir sistemin ekipmanı özel beceriler gerektirmediğinden, bir inşaat ekibinin yardımı olmadan kurulum işiyle başa çıkabilirsiniz. Kurulum süresi de minimum olacaktır.
• dayanıklılık ve güvenilirlik. Tek borulu ısıtma devresinin basitliği, işletim sırasında sistemin ayarlanması ve ayarlanması ile ilgili sorunların olmadığını açıklar.
• estetik. Ana boruyu gizle oldukça basit - zemin kaplamasında veya süpürgenin altında, çoğu durumda zemin boyunca geçecektir. Boruyu yerleştirmeden önce, yalıtımı için özen gösterilmelidir.

Zorla dolaşım sistemini kullanmanın bazı olumsuz yönleri vardır:

• devrenin tüm kısımlarında eşit su sıcaklıklarının olmaması. Kazana daha yakın yer alan radyatörün sıcaklığı, devredeki sonraki her bir segmentin sıcaklığından daha yüksek olacaktır. Arka taraftaki kazana en yakın radyatör nihayetinde en soğuk olacaktır.
• "sıcak zemin" devresinin tek borulu sisteme dokunmanın imkansızlığı.

Tek borulu bir sistemde aküye boru beslemesi zeminde veya duvarda gizlenebilir, böylece oda estetik açıdan hoş görünür

Yardımcı tavsiyeler! Odalardan herhangi birini "sıcak zeminler" sistemi ile ısıtmayı planlıyorsanız, başlangıçta iki borulu ısıtmaya başvurmak daha iyidir.

Zorlamalı ve doğal sirkülasyonlu tek borulu ısıtma sistemleri: ana farklar

Sıcak suyun sistemde dolaşım şekli türünü belirler: zorla veya doğal. Cebri sirkülasyonlu ısıtma sistemi, kazana girmeden önce ana hattın arkasına monte edilen bir pompa ile çalıştırılır. Sirkülasyon pompası, sistemin tüm parçalarında sıcak su sıcaklığının korunduğu optimal bir basınç seviyesi oluşturur.

Doğal sirkülasyon ısıtması suyun fiziksel özelliklerini kullanır. Daha düşük bir kütle ve yoğunluğa sahip sıcak sıvı, radyatörlere düşen borulardan yükselir. Bu sırada, daha soğuk su, tekrar ısıtıldığı kazana girer.Doğal sirkülasyon ile ısıtmanın avantajı, elektrik beslemesinden bağımsız olarak sistemin kesintisiz çalışmasıdır.

Doğal sirkülasyonlu ısıtma türünün yaygın olmadığı bağlantıdaki ana dezavantaj, sistemin sınırlı uzunluğudur. Sistemin en uygun şekilde çalışacağı devrenin uzunluğu 30 metreyi geçmemelidir. Doğal sirkülasyonlu bir sistemin montajı, sadece taslağı küçük odaları ısıtmak için yeterli olacak düşük güçlü bir kazan kullanıldığında mümkündür.

Cebri sirkülasyonlu bir sistemde, kazanın yakınına monte edilen pompa, soğutucunun borulardan hareketinden sorumludur

Büyük tek katlı evlerde doğal dolaşımın kullanılması, ana borunun eğimi gereği nedeniyle imkansız hale gelir. Minimum eğim 3-5 derecedir. Bu, borunun her metresi için 5-7 cm'lik bir yükseklik farkının gerekli olduğu anlamına gelir.

Önemli! Zorunlu sirkülasyon durumunda, borunun eğimi çok daha küçük olacaktır. Bir pompa kullanılarak, sıcak su, boru başına 0.5 cm yükseklik farkına sahip bir sistem üzerine eşit olarak dağıtılacaktır.

Ayrıca, zorla dolaşım aşağıdaki sorunları çözmenize izin verir:

• ısıtma sistemindeki iş süreçleri üzerinde tam kontrolün sağlanması;
• daha basit bir alt kablolama sistemi uygulayın (doğal sirkülasyonlu, sadece üst kablolama mümkündür);
• ısıtma devresinin uzunluğunu arttırın.

Doğal sirkülasyonlu tek borulu ısıtma sistemi, zorla su temini ile bir ağa dönüştürülebilir.

Özel bir evde daha düşük kablolama ile tek borulu bir ısıtma sisteminin montajı

Gövdenin üst kabloları doğal dolaşımda daha sık kullanılıyorsa, zorla dolaşım durumunda daha düşük kablolara sahip bir sistem kullanılması daha tavsiye edilir. Isıtma sistemindeki zorla dolaşım tipi, elemanların aşağıdaki sırayla kurulmasını içerir:

1. Her tür ısıtma kazanı: katı yakıt, dizel, elektrik veya gaz. Alt kablo sistemindeki kazan ana hattan daha düşük bir seviyede olmalıdır. Kazanı bodrum katına kurmaya gerek yoktur, beton bir şapla kaplı zeminde bir girinti yapabilirsiniz.
2. Hızlanan toplayıcı - ana hattın üzerinde en az 1,5 metre yükselen bir boru. Bu segmentte, ısıtma borusu genleşme deposuna yönlendirilir.
3. Sabit basıncı ayarlamak için genişletici gerekir. Bir tankın kullanılması, basınç dalgalanmalarıyla ilişkili bir acil durum oluşumunu önler. Genişleticinin iç boşluğunda bir yandan hava, diğer yandan sıcak su için bir çıkış vardır. Genişleticinin kapalı tasarımı sayesinde su, içinden geçerken soğumaz.
4. Isıtılmış tüm odanın çevresine dağılmış bir boru hattı. Polipropilen, bakır, metal-plastik borulardan monte edilebilir. Boru şemasının, devrenin başlangıcının en çok ısınma ihtiyacı olan odalara düşeceği şekilde planlanması önerilir.
5. Radyatörler sıralı olarak yerleştirilir. Daha düşük kablo sistemine sahip bir sistemde ısı transferini ve bölümlerin daha dengeli ısıtılmasını iyileştirmek için radyatörler çapraz sırayla bağlanabilir. Bu durumda, radyatöre ana giriş üstte, çıkış altta olacaktır.
6. Sirkülasyon pompası, kazana girmeden önce devrenin sonunda bulunur.

Sistemde basınç dalgalanmalarını önlemek için bir genleşme tankı takılmalıdır.

Önemli! Genleşme tankını tavan arasına yerleştirmeye karar verildiyse, odanın yalıtımına dikkat etmeniz gerekir. Aksi takdirde, hava zarı, sistemin ısınmasına yol açacak olan su ısısının korunması ile başa çıkamayabilir.

Radyatörleri monte ederken, hava fişlerinin serbest bırakılma olasılığını sağlamak gerekir. Hava çıkış muslukları akünün üzerine yerleştirilecektir. Her ısıtma mevsiminin başlamasından önce biriken havanın dışarıya atılması gerekir. Çok katlı bir bina sisteminde, hava üst katlarda havalandırılır. Gerekirse bağımsız olarak açılan daha pahalı - otomatik - hava delikleri de vardır.

Tek borulu ısıtma sistemi çeşitleri

Sağlanan zorunlu sirkülasyon ile çeşitli ısıtma sistemleri şemalarına izin verilir.

Dikey. Böyle bir tek borulu sistem şeması çok katlı bir binanın ısıtılması için kullanılır. Özel bir evde genişletici tavan arasına monte edilirse, çok katlı bir binanın ısıtılmasını kurarken, her katta özel jumperların kurulumuna başvurmak gerekir. Alt katlar için radyatör sayısını da artırabilirsiniz, ancak böyle bir olay ek maliyetler gerektirecektir.

Yardımcı tavsiyeler! Çok katlı bir binanın dikey yükselticisi 10'dan fazla radyatör bağlama olasılığını engeller. Aksi takdirde, sıcaklık dağılımı son derece düzensiz olacaktır: üst katta pillerin sıcaklığı 100 dereceyi aşacak ve alt katta neredeyse 45 dereceye ulaşacaktır.

Apartmanlarda, ortak yükseltici ("daireye") genellikle iki borulu bir sistem kullanılarak gerçekleştirilir. Her katta bağımsız bir tek borulu kablo tesisatı monte edilmiştir.

Yatay akış (daha düşük kablolama ile). Küçük özel binalarda kullanılan en basit şema. Bu cihazla sıcak su ana hatta girer ve daha sonra kalan yatay yükselticiler arasında dağıtılır.

Kapatma bölümleri olan yatay bir sistemde, sıcaklığı ayarlamak için vanalar monte edilebilir

Bu şemanın kullanılması, vinçlerin yardımıyla devre elemanlarında sıcaklık kontrolü anlamına gelmez.

Sondaki bölümlerle yatay. Bu bağlantı türü Leningradka olarak da bilinir. Bu, alanı 200 metrekareyi geçmeyen özel bir evin en yaygın tek borulu ısıtma sistemidir. m. Radyatöre giren ve çıkan boru bölümleri arasına ilave bir segment, bir baypas monte edilmiştir. Çapı, ana ağdaki boruların çapından 1 boyutta farklı olmalıdır.

Leningradka tipi bir sistemdeki sıcaklık dengesi, sıcak akışın bir kısmının radyatöre girmesi ve bir kısmının gecikmeden otoyoldan geçmesi nedeniyle elde edilir. Baypaslarda, bağımsız elemanları etkinleştirmek veya devre dışı bırakmak için kontrol vanaları monte edilebilir. Aynı şema, çok katlı özel bir binanın verimli bir şekilde ısıtılmasını sağlayabilir.

Alt kablo ile tek borulu ısıtma için radyatör sayısı nasıl hesaplanır

Daha düşük kablolara sahip bir ısıtma sistemindeki bağlı pillerin bölüm sayısı kesinlikle sınırlı olacaktır. Düzenlenmiş normları aşmamalıdır. Radyatör sayısının hesaplanması odanın hacmine, özelliklerine (kapı sayısı, pencere açıklıkları, tavan yüksekliği), iklim bölgesine göre yapılır.

Radyatör sayısı odanın alanına ve düzenine bağlıdır

1 kare ısıtmak için SNiP normlarına göre. Orta iklim bölgesinde yer alan bir oturma odasının m., 60-100 watt aralığında ısı miktarı gereklidir. Daha soğuk iklime sahip bölgeler için 150-200 W'lık göstergeler alınır.

18 metrekarelik bir odayı ısıtmanız gerekiyorsa. m. ortalama termal güç göstergeleri ile (100 W), toplam 1800 W (100 * 18 = 1800) gerekir. Her bir bölümünün gücü 190 watt olan ısıtma sisteminde alüminyum radyatörlerin kullanılacağını varsayalım. Bu, ilk oda için 9.5 bölüme (1800/190 = 9.47) ihtiyacınız olacağı anlamına gelir. Isıtılan odanın amacına bağlı olarak sonucu herhangi bir yönde yuvarlayabilirsiniz.

Dökme demir radyatörler en düşük termal performansa sahiptir - 145 watt'a kadar, son zamanlarda çok az kullanılmıştır. Bimetalik, alüminyum gibi, 190-200 watt'a kadar ısı aktarabilir.

Zorla sirkülasyonlu tek borulu ısıtma sistemi, küçük özel evlerin düzenlenmesi için en iyi seçenektir. Ve doğal sirkülasyonlu sistem, çok küçük boyutlu odaları ısıtırken tasarruf sağlayacaktır. Büyük evlerin sahipleri, soğutucunun eşit olmayan soğutması sorununu çözen iki borulu bir sistem kurmayı düşünmelidir.