Harici kanalizasyon şebekeleri, kurulumları ve işletilmeleri bina kodları ve kuralları (SNiP) tarafından düzenlenir. Bu tür iletişimler çok katlı, özel evler, endüstriyel ve kamu tesislerinde düzenlenir. Böyle bir sistemin kurulması, konut binalarından kanalizasyonun uygun şekilde boşaltılmasına izin verir. Böyle bir ağı döşemek için, bunun için kullanılan boruların temel kurulum kurallarına ve teknik özelliklerine dikkat etmek gerekir.
Harici kanalizasyon şebekelerinin tasarımı ve kurulumu SNiP kuralları tarafından düzenlenmektedir.
içerik
Kanalizasyon şebekeleri türleri
Kanalizasyon şebekesi, ayrı borulardan tek bir bütün halinde monte edilen dallı bir iletişimdir. Böyle bir sistem, atık suyu tüketicilerden suyu işleyen ve arıtan özel kaplara taşır. Kanalizasyon şebekesi iki tip olabilir:
- Dış mekan.
- İç.
Görünüm, sokakta bulunan borular ve kanalizasyon arıtma tesislerini ve iç mekanda iç mekan yapılarını içerir.
Bu tür iletişimlerdeki drenajlar basınç altında veya yerçekimi ile taşınabilir. Buna dayanarak, tüm kanalizasyon boru hatları ayrılabilir:
- basınç kafası;
- basınçsız.
Not! Atık suların nihai varış yerine doğal hareketini sağlamak için su temini ve kanalizasyon sistemlerinin basınçsız boru hatları genellikle belirli bir eğime monte edilir. Basınçsız kanalizasyonun düzenlenmesi için popüler bir malzeme polietilendir (PE).
Basınç şebekeleri bu prensipte çalışır: pompa, kanalizasyonun deşarjı altında gerekli basıncı pompalar. Basınçlı boru hatları için borular, basınçla (ör. PVC) baş edebilmek için iyi mukavemete sahip olmalıdır.
Ek olarak, tüm kanalizasyon sistemleri amaca bağlı olarak tiplere ayrılır:
- ev halkı;
- üretim;
- fırtına (yağmur ve eriyik suyu tahliye).
Fırtına kanalizasyon yağmuru boşaltmak ve suyu eritmek için tasarlanmıştır
Evsel kanalizasyon iletişimi de iki tiptir:
- merkezi (ana);
- özerk (yerel).
Merkezi tip, şehrin küçük bir köyündeki veya bölgesindeki tüm evlerden kanalizasyon gerçekleştirir ve özerk inşaat, bir evin veya bazı durumlarda birkaçının bakımını yapar.
Kurulum yöntemine göre, harici kanalizasyon sistemleri genellikle ayrılır:
- alaşımı;
- Yarı ayrı;
- ayrı.
Genel alaşımlı kanalizasyonda, tüm su (ev, eriyik, yağmur) aynı yol boyunca birlikte boşaltılır. Yarı ayrı iletişimde, evsel atık suların ve eriyik suyun deşarjı ayrı olarak gerçekleşir, ancak nihai varış yerleri yaygındır. Ayrı sistemler atık suların ve diğer suların farklı tanklarda birbirinden ayrı olarak uzaklaştırılmasını içerir.
Harici kanalizasyon şebekeleri
Harici yöntemle döşenen çeşitli kanalizasyon sistemleri vardır.
iz Bu tasarım başlangıç noktasından özel bir montaj tankına monte edilir. İzleme, bir apartman binasına bile kurulabilir (tüm bina kodlarına ve kurallarına tabidir). Boru döşenmesi sadece dikey bir düzlemde gerçekleştirilir. Binanın dış duvarından bu tür iletişime kadar en az 3 m mesafe olması gerektiği unutulmamalıdır, iz kurulumu ancak merkezi kanalizasyon şebekesine bağlanmak mümkün olduğunda gerçekleştirilebilir.
Dış kanalizasyon sistemi borular, kolektörler ve kuyulardan oluşur
Sokak kanalizasyon şebekesi. Böyle bir sistem karmaşık bir boru ve kuyu sistemi ile temsil edilir. Bu tür bir iletişimin döşenmesi şehrin tüm sokaklarında gerçekleştirilir. Sokak kanalizasyon şebekesi aracılığıyla atık su merkezi kanalizasyona ve ayrıca kanalizasyon arıtma tesisine taşınır.
Koleksiyoncular. Bu tür yapılar atık suyu “toplar” ve gerektiğinde yeniden yönlendirir. Atık suların yeniden yönlendirilmesi kanalizasyon havuzunun yakınında veya bölgesinde bulunan bir kollektörden diğerine gerçekleşir. Toplayıcıların çalışma prensibi oldukça basittir - atık suyu basınç altında veya yerçekimi ile taşırlar.
Tedavi Hizmetleri. Bunlar atık suyun nihai varış noktasıdır. Bu tür tesislerde, konsantrasyon ve atık su arıtımı gerçekleşir. Su arıtmasından sonra, kural olarak, su kütlelerine deşarj edilir, daha sonra tekrar ev amaçlı kullanılırlar.
Yardımcı bilgi! Merkezi kanalizasyon sistemine bağlanamayan özel alanlar, otonom arıtma tesisleriyle donatılabilir.
Kanalizasyon iletişiminin döşenmesi, özel duruma bağlı olarak farklı şekilde gerçekleştirilir. Kurulum özellikleri aşağıdaki faktörlerle belirlenir:
- virajlı;
- döner;
- yeraltı suyunun geçtiği seviye.
Her tür kanalizasyon arıtma tesisi ile donatılmalıdır.
Her durumda, iletişim eğimli olmalıdır. Değişiklik sınıf düzeyi boru bölümüne bağlıdır. Ayrıca, bazı durumlarda pompalar veya muayene kuyuları monte edilir.
Harici kanalizasyon şebekelerinin bir parçası nedir?
Harici bir kanalizasyon şebekesi, çeşitli yapısal elemanlar içeren karmaşık bir sistemdir: borular, dönüşler, eğimler, çeşitli kuyular, rezervuarlar, vb. Kurulumları SNiP tarafından düzenlenir ve güvenlik önlemleri dikkate alınarak yapılmalıdır.
Harici kanalizasyon şebekesinde bulunan ana bileşenleri göz önünde bulundurun:
1. Boru hattı. Özel kasaya bağlı olarak farklı kesit göstergelerine sahip borulardan monte edilir. Ek olarak, borular farklı uzunluklarda olabilir.
2. Wells. İhtiyaca göre monte edilir. Bu yapılar dört ana tiple temsil edilir:
- denetim;
- drenaj;
- diferansiyel;
- döner.
3. Alıcılar ve sürümler. Çıkışlardan atık su arıtma tankına serbestçe akar.
4. Yerel arıtma tesisleri. Bunlar şunları içerir: septik tanklar, havalandırıcılar ve temizleme işlevlerini yerine getiren diğer cihazlar. Bu tür cihazların sayısı gerekli düzenlemelere uygun olmalıdır. Doğrudan su işleminden sonra arıtma tesislerinin toprağa veya rezervuara yönlendirdiğini belirtmek gerekir. Bazı durumlarda, temizlendikten sonra su tanklarda toplanır, daha sonra çeşitli tarımsal ihtiyaçlar için kullanılır.
Yerel drenaj sistemi bir septik tank veya havalandırıcı ile donatılmalıdır.
5. İstasyonları değiştirin. Tüm açık hava kanalizasyon şebekelerinde geçerli değildir. Kural olarak, arıtma tesislerine bir miktar atık su tedarikinin gerekli olduğu durumlarda kullanılırlar.
6. Yardımcı elemanlar.Bunlar, harici kanalizasyon şebekesinin kurulumunun ve işletiminin gerçekleştiği çeşitli ek cihazları içerir.
Temel tasarım gereksinimleri
Dış su temin şebekelerinin projeleri ile aynı zamanda kanalizasyon iletişim projelerinin geliştirilmesi tavsiye edilir. Bunlar sulama sistemlerini içerebilir. Su temini ve sanitasyon sistemleri, belirli bir bölgedeki su tüketiminin analizi dikkate alınarak donatılmıştır.
Harici kanalizasyon iletişimlerini düzenlerken, tüm inşaat ve sıhhi standartlara uymak gerekir. Aksi takdirde, iletişimin herhangi bir bölümünde acil durum riski artar. Bu koşullara uyum sadece devlet veya ticari kuruluşlar için değil, aynı zamanda kendi sahalarında harici bir kanalizasyon sisteminin düzenlenmesinde yer alan kişiler için de geçerlidir.
Böyle bir kanalizasyon sistemini doğrudan tasarlamadan önce, her şeyden önce, arazi türünün yanı sıra döşenecek kanalizasyon sisteminin türünü belirlemek gerekir: alaşımlı, ayrı veya yarı bölünmüş.
Sistemi tasarlarken ve kurarken, çevresel faktörler dikkate alınmalıdır - toprak tipi, iklim özellikleri, yeraltı suyu seviyesi
SNiP 2.04.03–85'e göre, harici kanalizasyon şebekeleri bölgenin çevresel özelliklerini belirlemek için tasarlanmıştır. Açık hava kanalizasyonlarının tasarımını etkileyen ana çevresel faktörleri göz önünde bulundurun:
- Toprak özellikleri. Kanalizasyon sistemini tasarlamadan önce, iletişim tesisatının yapılacağı toprağın bileşimini ve özelliklerini belirlemek gerekir. Toprağın bileşimine bağlı olarak, özellikle kararsız topraklar için kanalizasyon sisteminin en iyi hangi şekilde monte edileceği belirlenir.
Önemli! Ek olarak, gelecekteki tasarımın yolundaki tırmanış ve eğim sayısını hesaplamak gerekir.
- Yeraltı suyu seviyesi. Su temini ve kanalizasyon sistemleri kurulurken yeraltı suyunun yerini ve miktarını içeren çok önemli bir faktör dikkate alınır.
- İklim koşulları. Belirli bir bölgedeki iklim, iletişim için ısı yalıtım malzemesi seçimini belirler.
Ek olarak, aşağıdaki faktörleri tanımlamaya değer:
- Kanalizasyon hacmi. Atık su hacmi, kanalizasyon sistemini işleten insan sayısı, sanayi işletmelerinin ve kanalizasyon sistemine bağlı diğer kuruluşların yerleşimindeki mevcudiyetine göre hesaplanmaktadır.
- İkinci önemli nokta, iletişimden konut binalarına, endüstrilere ve diğer binalara olan mesafenin belirlenmesidir. Pompa istasyonları ve arıtma tesislerinin konumu da böyle bir hesaplamaya ihtiyaç duyar.
Su bariyerleri, dağ geçidi ve yol yüzeyleri yoluyla su temini ve kanalizasyon boru hatlarının geçişlerinin SNiP kurallarına uyması gerektiğine de dikkat etmek gerekir. Kural olarak, su temini ve kanalizasyon sistemleri için geçiş yöntemi proje tarafından belirlenmiştir.
Dış kanalizasyon şebekelerinin kurulumu için kullanılan malzemeler
Yukarıdaki faktörlerin hepsine ek olarak, çok önemli bir nokta, kanalizasyon şebekesi ve su tedarik şebekesinin düzenlenmesi için gerekli malzemelerin seçilmesidir. Atık su, kanalizasyon boruları ile taşınan besiyeri. Böyle bir çalışma ortamı, agresif özelliklerle karakterize edilir, bu nedenle, iletişimin düzenlenmesi için, bu tür koşullarda çalışmak için uygun özelliklere sahip olan malzemelerin seçilmesi gerekir.
Dış ağları döşerken, birçok durumda modern polimer borular kullanılır
Harici su temini ve kanalizasyon şebekelerinin kurulumu için kullanılan ana malzemeleri düşünün:
- polivinil klorür (PVC);
- polipropilen (PP);
- polietilen (PE);
- çelik;
- dökme demir;
Bugün, metal kanalizasyon boruları aktif olarak inşaat pazarından polimer parçalarla değiştirilmektedir. Dış mekanda kurulum için, su tedarik sisteminin plastik versiyonu özellikle popülerdir. Bunun nedeni, metal boruların dış mekan kurulumunun çok daha fazla emek gerektirmesidir.
Polietilen borular da kanalizasyon sistemlerinin kurulumunda oldukça popülerdir, ancak bu tür boruların açık kurulumu en iyi seçenek değildir. Bunun nedeni, ultraviyole ışınlarına karşı zayıf dirence sahip olmalarıdır. Sokakta, özelliklerini hızla kaybederler ve yok edilirler, bu nedenle dış mekan kurulumlarına sadece koruyucu bir muhafaza kullanıldığında izin verilir. Bu şekilde, eski çelik boru hattı hareket edebilir.
En karlı ve güvenilir seçenek, polivinil klorürden yapılmış boruların kullanılmasıdır. Düşük maliyetleri, iyi mukavemet özellikleri ve ultraviyole radyasyona karşı dirençleri nedeniyle dikkate değerdirler. Kurulumları metal analoglarının kablolamasından daha hızlıdır. Dış kanalizasyon için PVC boruların çapı ve uzunluğu farklıdır ve aynı zamanda farklı duvar kalınlıklarına sahiptir. Harici kanalizasyon için PVC boruların çapı ve uzunluğu tablo 1'de sunulmaktadır.
tablo 1
| mm | Uzunluk m |
| 500 | 3,0–6,16 |
| 400 | 1,2–6,15 |
| 315 | 1,2–6,14 |
| 250 | 1,2–6,13 |
| 200 | 1,2–6,09 |
| 160 | 0,58–6,08 |
Polivinil klorürden yapılmış kanalizasyon boruları, iç ve dış kanalizasyon şebekelerini ve yapılarını donatmak için kullanılır.
PVC boru olabilir:
- basınç kafası;
- basınçsız.
Bu tür boruların yüzeyi, kural olarak pürüzsüzdür, ancak polivinil klorürden yapılmış oluklu kanalizasyon boruları da bulunur.
PVC içermeyen borular sadece yerçekimi tipi bir sisteme monte edilebilir
PVC basınçsız borular, sıvıyı belirli bir eğimde taşıyan harici kanalizasyon iletişiminin kurulumu için kullanılır. Bu tür boru hatlarındaki çalışma ortamının hareket hızı 8 m / s'yi geçmez. Basınçlı borulardan, pompaları kullanarak atık suyu tahliye eden yapılar monte edilir. Harici bir yöntemle kurulan polivinil klorürden yapılmış basınç kanalizasyonundaki basınç 10 atmosfere veya daha fazlasına ulaşabilir.
Polivinil klorür oluklu borular, sorunlu bölgelere kurulabilmelerinin ana avantajına sahiptir. Ayrıca, kurulumları için özel ekipmanlara ihtiyaç duymaz. Oluklu PVC borular hem basınçta hem de basınçsız iletişimde kullanılır. PVC borunun et kalınlığının çapa bağımlılığı tablo No. 2'de gösterilmektedir.
Tablo 2
| mm | Et kalınlığı mm | ||
| Akciğerler (SN2) | Orta (SN4) | Ağır (SN8) | |
| 500 | 9,8 | 12,3 | 15,3 |
| 400 | 7,7 | 9,8 | 12,3 |
| 315 | 6,2 | 7,7 | 9,7 |
| 250 | 4,9 | 6,2 | 7,7 |
| 200 | 3,9 | 4,9 | 6,2 |
| 160 | 3,2 | 4,0 | 4,9 |
| 110 | – | 2,7 | 3,4 |
Bazı durumlarda, betonarme ve asbestli çimento gibi malzemeler kullanılır. Çok büyük çaplı boruların organizasyonu gerektiğinde kullanılırlar. Bu tür malzemeler yüksek mukavemette farklılık göstermez, bu nedenle kanalizasyonları doğal bir şekilde boşaltan basınçsız kanalizasyonlar monte edilir.
Harici bir kanalizasyon sistemi kurma özellikleri
Bina kodlarına uyum, sadece harici kanalizasyon sistemini doğru bir şekilde kurmamıza değil, aynı zamanda böyle bir sisteme dahil olan tüm elemanların çalışma ömrünü uzatmamıza izin verir. Doğru iletişim eğimini vermek çok önemlidir. Bu, atık suyun arıtma tesisine doğal bir şekilde deşarj edilmesini sağlayacaktır. SNiP'ye göre boru hattı, kuyu yönünde eğik olarak monte edilmelidir. Eğim açısının kendisi, kural olarak, monte edilen iletişimin çapı ile belirlenir ve yapının her bir metre için 2-3 cm olabilir.
Bölgeye veya eve hizmet etmek için kurulacak boruların çapını doğru bir şekilde hesaplamak çok önemlidir.
Yardımcı bilgi! Eğim açısını daha büyük yaparsanız, katı parçacıklar boruya sıkışacağı için bu, boru hattının tıkanmasına katkıda bulunacaktır.
Harici ağların ortak girişimi uyarınca, kanalizasyonlar için farklı sayıda eve hizmet veren belirli çap standartları vardır. Birkaç özel evden kanalizasyon boşaltılırken, kanalizasyon borularının çapı en az 200 mm olmalıdır ve kanalizasyon bir evden 100-110 mm boşaltılırken. Kuyuların arasına monte edilen borular, eğim olmadan tam olarak yerleştirilmelidir. Buna ek olarak, tasarım sırasında, hem boru hattına hem de yakındaki tüm binalara uygulayarak iletişimin hareketi için bir plan hazırlamak gerektiğini belirtmek gerekir. Bu, bu sistemin kurulumu sırasında olası sorunları ortadan kaldıracaktır.
Her şeyden önce, prefabrik kuyunun kurulacağı yeri belirlemek gerekir. Yeri hesaplarken, havza türüne dikkat etmelisiniz. Sıradan bir kuyu veya septik tank olabilir. Bir septik tank sıradan bir kuyudan farklıdır, çünkü atık suları sadece bir yerde konsantre etmekle kalmaz, aynı zamanda bunları kullanır. Havzanın yeri için en uygun seçeneğin sitedeki en düşük yer olduğunu hatırlamakta fayda var.
Havza, kanalizasyon ekipmanı kullanılarak temizlenecekse, kurulum için yolun yakınında yer alacak bir yer seçmeniz önerilir. Dış kanalizasyon iletişimini, derinlik farklarının yanı sıra virajlarda da kurarken, gözlem kuyularının donatılması zorunludur. Buna ek olarak, boru hattının düz bölümünün uzunluğu 25 metreden fazla ise muayene kuyuları monte edilir.
Tüm uzunluk boyunca iletişim, malzeme ile aynı borulardan oluşmalıdır. Bu, farklı malzemelerin farklı termal genleşme göstergelerine sahip olmasından kaynaklanmaktadır, bu nedenle malzeme kombinasyonları karayolunun tahrip olmasına katkıda bulunur.
