Drenaj drenaj sistemi: cihazın amacı, çeşitleri, özellikleri

Drenaj, boru hatları veya kanallar (drenajlar) içeren ve bölgedeki aşırı nemi giderme işlevini yerine getiren bir yapıdır. Toplamadan sonra, su saha dışında boşaltılır veya özel kaplarda birikir. Evin temelindeki nemin tahrip olmasını önlemek için drenaj uygulayın ve çeşitli bitkileri yetiştirmek için koşullar oluşturmak için toprağın gerekli mikro iklimini oluşturun.

Drenaj ne için?

Drenaj tasarımı eriyik, yağmur veya yeraltı suyunu gerekli mesafeye götürür ve normal toprak nemi göstergeleri sağlar. Deşarjdan sonra, atıklar merkezi bir kanalizasyon şebekesinde bertaraf edilir veya evsel amaçlar için kullanılır. Aşırı nem giderilmeden, binaların temeli daha hızlı çökmeye başlar. Ayrıca bodrum katlarda ve bodrumlarda nem göstergeleri artmaktadır.

Toprağa emilen su, yavaş yavaş evin tabanına nüfuz ederek onu yok eder. Bunun nedeni, dondurma sırasında suyun genişlemesi ve çatlakların ortaya çıkmasını gerektirmesidir. Daha sonra, bu çatlaklar binanın belirli bir açıda eğimine ve daha sonra son tahribatına yol açar.

Not! Evin inşaat aşamasında drenaj yapılması tavsiye edilir. Bu, farklı ihtiyaçlar için zaten donatılmış olan bölgeyi kazmamaya izin verecektir.

Ayrıca, artan nem göstergeleri mantar veya küf oluşumu ve gelişimi için elverişli bir ortam yaratır. Aşırı su içeriği bitkilerin normal büyümesine engel olur. Bu nedenle, bu soruna gözlerinizi kapatmamalısınız. Bir drenaj sisteminin gerekli olup olmadığı oldukça basit bir şekilde belirlenir - yağmur veya kar erimesinden sonra ortaya çıkan su birikintileri uzun süre kaybolmazsa, bu toprak katmanlarının çok fazla su dolu olduğu anlamına gelebilir. Bu durumda, bir drenaj yapısının kurulması gerekir.

Ana unsurlar

Drenaj drenaj sistemi, borular ve kuyulardan oluşan bir mühendislik ağıdır. Borular özel elemanlar - kaplinler kullanılarak birbirine bağlanır.

Borular. Drenaj borularının yapıldığı malzemeler, kural olarak, filtreleme özelliklerine sahiptir. Çeşitli plastik ürünler popülerdir.

Wells. Bu yapılar yüzeyde bulunur ve drenajın monte edildiği bölgenin eğiminin en alt noktalarında bulunur. Bu, suyu etkili bir şekilde boşaltmak için yapılır. Ayrıca, sistem kuyulardan temizlenir.

Pompalar Atık suyun doğal olarak geri çekilmesinin mümkün olmaması durumunda sistem, suyun borulardan kuyuya hareket yönünü taşıyan ve düzenleyen özel pompalarla donatılmıştır. Pompa çeşitleri oldukça geniştir. Güç ve hortum kapasitesi bakımından farklılık gösterirler.

Drenaj kurulum ihtiyacını belirleyen faktörler:

1. Arazi.Alan bir ovada veya havza yerlerinde ise drenaj zorunludur.
2. Yeraltı suyu derinliği. 1,5 metre derinlikte bulunan sular, sitenin drenaj gerektirdiğinin bir işaretidir.
3. Toprak yoğunluğu. Tınlı, killi, kumlu ve ezilmiş taş toprakların su iletim oranları düşüktür. Bu tür topraklarda bulunan saha bir drenaj sistemi ile donatılmalıdır.
4. Havza alanı. Hem iç hem de dış havza alanına dikkat edin. Yakınlarda bir nehir varsa, bitişik alanlar bataklık haline gelebilir.

Önemli! Site bir yamaçta bulunuyorsa, açık bir drenaj takılması önerilir. Bu, atık suyun ele geçirilmesini kolaylaştıracaktır.

Drenaj yapılarının çeşitleri

Drenaj sistemleri iki ana türe ayrılır:

• yüzey;
• derin.

Yüzey drenajı

Yüzey drenajı, sırasıyla, aşağıdaki drenaj türlerine sahiptir:

• doğrusal drenaj;
• nokta drenajı.

Doğrusal. Bu tür drenaj tasarım açısından noktadan daha karmaşıktır. Sahadan fazla suyu uzaklaştırmak, üst toprak katmanlarının yıkanmasını önlemek ve yol yüzeylerini sudan korumak için kullanılır. Bu drenaj, su akışı için belirli bir eğimde bulunan sığ açık kanallar sistemi şeklinde gerçekleştirilir.

Bu tür kanallar, en fazla sıvı biriktiren yerlerde bulunmalıdır. Yüzey drenajı üzerinde çalışma yapmak için, kanallar sisteminin ve su tahliye yerlerinin bir ön taslağının hazırlanması gerekir. Su, kural olarak, küçük doğal rezervuarlara veya vadilere birleştirilir.

Bu tip bir drenaj sistemi tasarlarken, her şeyi (en küçük ayrıntıya kadar) dikkatlice düşünmeye değer. Sıvının biriktiği tüm noktaları inceleyin. Kanalların eğim açısını, sıvının zorlanmadan boşaltılması ve yeni nem birikme yerlerinin oluşmaması için belirleyin. Kumlu topraklar için, kil toprakları - 0.002 için eğimi en az 0.003 olan kanalların tasarlanması önerilir. Su alımının doğrusal drenaj seviyesinin altında olması gerektiğini unutmayın.

Yer. Bu tür drenaj esas olarak küçük alanlara kurulur. Kanallar nem birikimi olan yerlere yerleştirilir. Bu yerler esas olarak sahanın alt noktalarındaki olukların altında bulunur. Bu tür drenaj en basit olanıdır ve bir proje planının hazırlanmasını gerektirmez.

Böyle bir sistemdeki kanalların eğimi 0.005-0.01 aralığında olmalıdır. Bu tip drenajı donatmak için açık veya kapalı bir yöntem kullanılabilir. Açık bir görünüm kanal sistemini çakılla kaplı sığ hendeklere döşemek anlamına gelir. Bu siperlerin duvarlarının kendi açıları vardır - yaklaşık 30 °. Duvarların böyle bir eğimi, sıvının kanala serbestçe akmasına izin verir. Açık kanalların genişliği, kural olarak, 1,5 metredir. En uygun derinlik 70 santimetredir.

Bu sistemin ana avantajı uygulama kolaylığıdır. Ana dezavantajı görünümdür. Buna ek olarak, neredeyse açık hendekler, sahiplerini bu arazileri daha fazla fayda ile kullanma fırsatından mahrum eder.

Not! Böyle bir drenaj sisteminin kanallarının duvarları kolayca parçalanır, bu nedenle sürekli denetim ve yeniden yapılandırma gerektirir. Ezilmiş taş bu sorunu çözebilir. Moloz duvarlar hendekte parçalanmayacak, ancak verimi azalacaktır.

Kapalı nokta yöntemi. Bu durumda, siperlerde bulunan drenaj tepsileri kullanılır. Hendek yukarıdaki kafeslerle kapatılmıştır.Bu tasarım suyun hendeklere serbestçe akmasını sağlar ve ayrıca birikintilerin drenaj sistemine girmesini önler, bu da tıkanmaya yol açabilir. En popüler tepsiler beton ve plastik malzemelerden yapılmıştır, çünkü hafiftirler ve yeterince uzun servis ömrüne sahiptirler.

Derin drenaj

Derin drenaj tipi iki tipte gerçekleşir:

• yerel derin;
• genel derin.

Genel drenaj tüm alandaki nemi giderir. Yerel drenaj, bireysel binalardan su yönlendirmek için kullanılır. Bu tür binalar şunlar olabilir: evler, yollar, bodrumlar, vb. Buna karşılık, yerel drenaj sistemleri aşağıdakilere ayrılır:

• duvar;
• yüzük;
• hazne.

Duvar. Böyle bir sistem, kil ve tınlı topraklarda bulunan bodrumlardaki fazla nemi gidermek için kullanılır. Ek olarak, bu tip drenaj profilaksi olarak kullanılır. Bu tasarımın yapısı filtreleme özelliklerine sahip borular içerir. Evin temelinden daha düşük olmayan boruların yerleştirilmesi önerilir. Boruların duvarlardan konumu, evin tabanının spesifik genişliği dikkate alınarak gerçekleştirilir. Evin temeli çok derinse, yüzeye böyle bir drenaj sistemi donatılabilir. Bununla birlikte, ağırlık altında çökme meydana gelebileceği gerçeğini düşünmeye değer.

Dönel kavşak. Böyle bir sistem bodrumdan ve bodrumdan su tahliye etmek için kullanılır. Genel derin drenaj sistemi kumlu topraklardaki göreviyle baş edemiyorsa kullanın. Ek olarak, toprakta basınçlı yeraltı suyu varsa kullanılır. Halka drenajı, binayı nemden korumaya yardımcı olur ve genellikle evin çevresinde (zemin seviyesinin altında) bulunur.

Sistemin fonksiyonel göstergeleri doğrudan bulunduğu bölgenin alanına ve yeraltı suyunun derinliğine bağlıdır. Bu tür sistemlerin diğerlerine göre bir avantajı vardır, çünkü evin inşaatından sonra kurulabilirler.

Plast. Bu tip drenaj sistemleri yeraltı suyunu tahliye etmek için kullanılır ve evin yapımı ile aynı anda düzenlenir. Kural olarak, boru şeklinde bir drenajla bağlantısı vardır. Evin tabanındaki toprağın üstüne (yeraltı suyu içeren) monte etmek gelenekseldir. Yeraltı suyunu toplayan ve tahliye eden bir yeraltı tahliyesi vardır.

Aşağıdaki durumlarda rezervuar drenajı önerilir:

1. Bir boru şeklinde drenaj, binayı yeraltı sularından koruyamazsa.
2. Sitenin toprağı farklı, düzensiz kayalardan oluşuyorsa.
3. Site kapalı alanların sular altında olması durumunda.

Önemli! Rezervuar drenajının ana avantajı, hem sıradan yeraltı suyu hem de kılcal nem ile iyi başa çıkmasıdır.

Böyle bir sistemin montajı binanın altına uyku kumu düşerek gerçekleştirilir. Ayrıca bu kumda, ezilmiş taş veya çakıl kanalları düzenlenmiştir. Bu tür kanalların yüksekliği en az 0.2 metre olmalıdır. Kanalların yeri belirli bölgeye ve hidrojeolojik göstergelerine bağlıdır. İki katmanlı rezervuar drenajı vardır.

Ek olarak, tasarımıyla derin drenaj tipi üç türe ayrılır:

• Birleştirilen;
• yatay;
• dikey.

Yatay drenaj. Derin drenajın yatay sistemi şunları içerir: duvar, halka ve rezervuar (yukarıya bakın).

Dikey drenaj. Bu, özel pompalarla donatılmış bir drenaj sistemidir. Bu sistemin kanalları toprağa kazılarak donatılmıştır. Bu sistem mühendislik anlamında çok karmaşıktır.Buna dayanarak, dikey drenaj çok nadirdir.

Kombine drenaj. Ad, bu drenajın yatay ve dikey inşaat tipini birleştirdiğini ima eder. Kural olarak, zor iklim koşullarında kullanılır. Bu drenajın düzenlenmesi oldukça pahalıdır ve bu nedenle yaygın değildir.

Drenaj sistemi elemanlarının yapıldığı malzemeler

Drenaj yapıları için, kural olarak, plastik veya asbestli çimento boruları kullanın. Bu tür borular filtreleme için gerekli delikleri içermelidir. Asbestli çimento borularında delikler bağımsız olarak yapılır.

En popüler plastik drenaj yapısıdır. Olumlu niteliklerini düşünün:

• montaj kolaylığı;
• yapının düşük ağırlığı;
• ulaşımda uygun;
• yüksek antikorozif özelliklere sahiptir;
• agresif kimyasal bileşiklere dayanıklı;
• çöplerden kolayca temizlenir;
• plastik boruların pürüzsüz duvarları, üzerlerinde tuz birikmesini önler;
• uzun servis ömrü (50 yıla kadar).

Ancak plastik yapılar ağır yüklere karşı düşük dirence sahiptir, bu nedenle kurulumları kurulumdan önce teşhis edilen belirli koşulları karşılamalıdır.

Drenaj sistemi tasarımının özellikleri

Drenaj sisteminin tasarımı, aşağıdaki gibi bazı parametreler dikkate alınarak belirlenir:

• drenajın yerleştirileceği derinlik;
• daha sonra drenaj borularının döşenmesinde kullanılacak kazılmış hendekler arasındaki mesafe;
• drenaj kanallarının eğimi;
• drenlerin uzunluk ve çap göstergeleri;
• suyun tahliye edileceği alan;
• malzemenin miktar ve kalite özellikleri.

Drenaj sisteminin kurulumu, belirli bir alandaki toprağın bileşimi dikkate alınarak belirlenir. Kazılan hendekler arasındaki mesafe, kil toprağında yapılırsa 11 metreyi geçmemelidir. Toprağın daha gevşek bir bileşimi varsa, mesafe 22 metreye kadar olabilir. Kanallar arasındaki yükseliş, zemindeki oluşum derinliği ile doğru orantılıdır.

Önemli! Sahadan boşaltılacak olan sıvının boşaltma yerinin önceden belirlenmesi tavsiye edilir. Suyu bir dağ geçidine veya küçük bir havuza yönlendirebilirsiniz.

Açmanın derinliği yaklaşık 0.5-1.2 metre olmalıdır. Bu gösterge bir dizi faktöre bağlıdır: eğim seviyesi, alanın büyüklüğü, vb. Yapının her metresi için eğim seviyesi 1,5-2 santimetreye karşılık gelmelidir. Buna dayanarak, eşit bir arazide kanalın derinliğinin biraz daha fazla yapması gerekeceği belirlenebilir.

Borunun çapı verimini etkiler. Borunun çapı ne kadar küçük olursa, verimini artırmak için eğim açısı o kadar büyük olacaktır. Ayrıca, dar borular tıkanmaya daha yatkındır.

Boru için hendek genişliğinin belirlenmesi oldukça basittir. Boru çapına 40 cm eklenir Drenaj sistemini kurmak için ihtiyacınız olacak:

• çakıl;
• kırma taş (tercihen farklı boyutlarda);
• kum;
• jeotekstil kumaş;
• boruları;
• kuyu;
• kürek.

DIY drenaj sistemi

Drenajı kendi ellerinizle veya bir uzman ekibi kiralayarak kurmak için gerekli tüm işleri yapabilirsiniz. Drenajın kendi kendine montajı için adımları düşünün:

1. İlk önce drenaj boruları için gerekli hendekleri kazmanız gerekir.
2. Bu aşamada, kanal sıkıştırılıyor. Üzerine atlayarak kanalı koyabilirsiniz.
3. Kanalın tabanına ve duvarlarına kum ve çakıl dökülür.
4. Bu aşamada, yüzeyi bir jeotekstil ile örtmeniz gerekir. Kanvasın kenarları kenar boşluğundan kanaldan çıkmalıdır.
5. Çakıl yıkanır ve açmanın dibine serilir. Bir çakıl tabakası yaklaşık 20 santimetre olmalıdır.
6. Drenaj boruları bir jeotekstil ile sarılır.
7. Bu aşamada, drenaj boruları kanala yerleştirilir. Orada bağlantılarla bağlanırlar.
8. Üç veya daha fazla borunun birleştiği yerlerde, kuyular kurmanız gerekir. Ayrıca, kurulumları her 50 metrede bir yapılır.
9. Yapının üstünde çakıl kaplıdır. Tabaka yaklaşık 20-25 santimetre olmalıdır.
   10. Bir kenar boşluğu ile depolanan jeotekstil ağın kenarları tüm sistemi kaplar.
10. Sistem yukarıdan toprakla kaplıdır.
11. Toplanan su ekonomik amaçlar için kullanılır veya en yakın vadiye deşarj edilir.

Sahada aşırı nemin dışarı çıkmasını sağlamak kolaydır. Ancak işe başlamadan önce, bölgenin coğrafyasını, toprağın türünü dikkatlice incelemeli ve yeraltı suyunun ne kadar derin olduğunu öğrenmelisiniz. Alınan bilgilerden, drenaj sisteminin tipini, boruların tipini ve kurulumlarının özelliklerini seçerken inşa etmek gerekir. Drenaj şebekesi sadece doğru hesaplamalarla doğru şekilde çalışacaktır.